بانک مقالات قرآنی

واژه «تعمق» در منابع لغوي و روايي کهن، برخلاف تصور رايج، بار معنايي نکوهيده اي دارد و واژه شناسان آن را مشتمل بر مفهوم زياده روي و مبالغه دانسته اند. از همين رو، در روايات ائمه اهل بيت (ع) از آن به مذمت ياد شده و از ارکان کفر به شمار رفته است. حتي دسته اي از محدثان بزرگ نيز مفهوم افراط، غلو و زياده روي را از آن برداشت کرده اند؛ مع الوصف گروهي از دانشمندان بر اثر غفلت از معناي واقعي تعمق و مذموم بودن آن، در فهم روايات مربوط برداشت هايي ناصواب پيدا کرده اند.

 نسخه قابل چاپ