بانک مقالات قرآنی

از جمله مباحث بحث انگيز در حكمت، كلام و عرفان اسلامي بحث معيت حق تعالي در جهان هستي است كه در آيات متعدد در قرآن و در روايات با تعابير گوناگون مطرح شده است. هر علتي ضرورتا با معلول خود در ارتباط است و معلول نمي تواند آني از علت تامه مطلقه خود منفك باشد. اين امر حكما، متكلمان و عرفا را بر آن داشته تا سعي كنند به گونه اي توجيهاتي را ارائه دهند که تعابير آنها با توحيد حقيقي و به عبارتي با وحدت حقه حقيقيه حق تعالي و نيز با عوالم كثرت جهان هستي منافات نداشته باشد و به نوعي بتوانند خود را از قرار گرفتن در ورطه تشبيه و تنزيه نجات دهند. تصور ما اين است كه بدون مباني حكمي نمي توان در تفسير اين نوع مباحث در آيات و روايات توجيهي منطقي و قابل قبولي ارائه داد، چرا كه اين گونه آيات كه به ويژه به مباحث تكويني مي پردازد، به مباني حكمي و جهان بيني برگرفته از خود قرآن و روايات نياز دارد. بر اين اساس، اين مقاله ابتدا به اقسام وحدت و سپس به انواع معيت و سرانجام، با اتكا به خود آيات قرآني و روايات معصومين (ع) به تحليل حكمي موضوع معيت در عين وحدت و راه حل آن مي پردازد.

 نسخه قابل چاپ