بانک مقالات قرآنی

در انواع روابط معنايي بين الفاظ، ترادف يکي از مباحث لغوي و به مثابه پديده اي تلقي مي شود که همواره محل مناقشه بوده است. موافقان و مخالفان با استناد به مصاديق آن به اثبات يا رد واژگان مترادف پرداخته اند و به لحاظ نقشي که در ترجمه و تفسير کلمات قرآني دارد، در متون تفسيري و در ذيل مباحث ادبي مورد توجه مفسران قرارگرفته است. در اين مقاله پديده ترادف در تفسير مجمع البيان، بنا به جايگاه برجسته ادبي آن، مورد کندوکاو قرار گرفته است. از اين رو با نگاهي به پيشينه ترادف در زبان ادبي و اشاره به ديدگاه هاي موافقان و مخالفان و تحليل آن، ترادف در علوم قرآن و جايگاهش در مجمع البيان را مورد ارزيابي قرار داده است. رهاورد اين پژوهش، معطوف به اين حقيقت است که طبرسي به ترادف تام قائل نبوده است و اگر در تفسير مجمع البيان از کلمات متقارب المعني سخن گفته، صرفا براي تفهيم و تقريب به ذهن مخاطبان بوده و حداکثر اعتقاد به نوعي ترادف جزئي داشته است.

 نسخه قابل چاپ