پاسخ به:بانک مقالات قرآنی
یک شنبه 3 اردیبهشت 1391 4:17 PM
7 : پژوهش هاي قرآن و حديث (مقالات بررسي ها) بهار و تابستان 1389; 43(1):139-163. |
استنطاق قرآن |
صفره حسين*,معارف مجيد,پهلوان منصور |
* دانشگاه تهران |
استنطاق قرآن يعني طرح پرسش در پيشگاه قرآن و طلب نطق و پاسخ از آن. اين تعبير، نخستين بار از سوي امام علي (ع) مطرح گرديده است. عالمان ديني آن را بر تفسير قرآن به قرآن، تاويل، تفسير موضوعي و استنباط از قرآن اطلاق کرده اند که هر يک، بعدي از ابعاد استنطاق را در بر مي گيرد. استنطاق قرآن، داراي مباني محکم و روشني مانند جامعيت قرآن، جاودانگي قرآن و نظام مندي قرآن است، اما از جهت اين که پرسش ها در چه حوزه اي مي تواند باشد و هم از اين جهت که استنطاق قرآن، از عهده چه کسي بر مي آيد، ميان دانشمندان اختلاف نظر وجود دارد. با تامل در سخن هر گروه، معلوم مي شود که اختلاف موجود، ناشي از تفاوت نگاه است. ظرفيت گسترده قرآن کريم، اين امکان را به وجود آورده است که هم گستره طرح سوال در برابر قرآن بسيار وسيع باشد و هم غير معصوم (ع)، بتواند با کسب شايستگي لازم، از عهده مراتبي از استنطاق قرآن برآيد. |
كليد واژه: استنطاق، قرآن، نطق، تفسير موضوعي، سوال |
نسخه قابل چاپ |