پاسخ به:مقالات همايش ملي جنگل هاي زاگرس مركزي، قابليتها و تنگناها
سه شنبه 29 فروردین 1391 4:51 PM
 133: مقايسه تغييرات پايه هاي چوبي در مناطق حفاظتي و غيرحفاظتي (مطالعه موردي: ذخيره گاه گلابي وحشي چم حصار دلفان)  |
| جعفري سرابي حمزه، پيله ور بابك، سوسني جواد، حيدرپورمنفرد امين، متين کيا معصومه، بزرگي علي احمد |
| همايش ملي جنگل هاي زاگرس مركزي، قابليتها و تنگناها 1390;آذر 1390(1) |
| کلید واژه: ذخيره گاه، فراواني پايه اي، مناطق حفاظتي |
|
خلاصه:
مديريت ذخيره گاهي رايج ترين روش مديريت اکوسيستمي در سيستم هاي حمايتي ايران مي باشد. از آنجا که در ايران تمرکز سيستم هاي حمايتي بر مديريت ذخيره گاهي مي باشد آگاهي از اثرات اين نوع مديريت مي تواند راه گشاي مديران در زمينه ادامه اين روند يا تغيير و چرخش به سوي ساير سيستم هاي مديريتي باشد. در اين بررسي فراواني پايه هاي چوبي در مناطق حفاظتي (زون هاي پيراموني و مرکزي دخيره گاه) و غيرحفاظتي (منطقه خارجي ذخيره گاه) مورد مقايسه و بررسي قرار گرفت. بدين منظور پس از تعيين واحدهاي رويشي همگن، با آماربرداري کاملا تصادفي تعداد 18 قطعه نمونه 1000 مترمربعي (20×50) براي اندازه گيري پوشش درختي- درختچه اي در زون هاي مرکزي، پيراموني و منطقه خارجي ذخيره گاه برداشت شد. نتايج اين تحقيق نشان داد تحت تاثير قرق و حراست در مناطق حفاظتي، ميانگين فراواني پايه هاي چوبي داخل ذخيره گاه به طور معني داري بيشتر از منطقه خارجي ذخيره گاه بود. همچنين به لحاظ گونه اي، فراواني پايه هاي Pyrus glabraدر داخل ذخيره گاه بيشتر از منطقه خارجي ذخيره گاه بود. از سويي فراواني ديگر پايه ها در نواحي سه گانه فاقد اختلاف معني دار بود. |
