مقالات همايش ملي جنگل هاي زاگرس مركزي، قابليتها و تنگناها

جنگلهاي زاگرس يکي از مهمترين منابع بيولوژيک و ذخاير ژنتيک ايران بحساب مي آيند و مديريت اين جنگلها در چارچوب يک سياست جنگلداري منسجم کاملا ضروري به نظر مي رسد. براي اين منظور، به اطلاعات قابل اطمينان به لحاظ آماري از ويژگي هاي زيست سنجي مناسب مانند تعداد در هکتار و درصد تاج پوشش نياز است. بنابراين اين پژوهش با هدف تعيين طول بهينه خط نمونه براي برآورد اين مشخصه ها انجام گرفت. يک محدوده به مساحت 30 هکتار از بلوط ايراني آماربرداري صددرصد شد و خط نمونه هاي 10 تا 100 متري (با فواصل 10 متري) در يک شبکه منظم تصادفي با هم مقايسه شدند. نتايج نشان داد خط نمونه با طول 70 متر قادر به برآورد تعداد در هکتار و درصد تاج پوشش در هکتار با درصد اشتباه آماربرداري 17.1 و 14.3 درصد و بدون اختلاف معني دار (در سطح 5%) از مقادير واقعي جامعه است