مقالات همايش ملي جنگل هاي زاگرس مركزي، قابليتها و تنگناها

گردشگري يكي از بخش هاي مهم اقتصادي است كه حتي از آن به عنوان يك صنعت پاك ياد مي شود. اين صنعت ضمن افزايش درآمدهاي ارزي براي اقتصاد ملي، كمك شايسته اي به رونق اشتغال و ايجاد درآمدها مي نمايد و شادابي روحي - رواني جوامع را در پي دارد. يکي از جنبه هاي مهم يک منطقه براي جلب گردشگر منحصر به فرد بودن و به بيان ديگر داشتن ويژگي هاي بي نظير يا کم نظير نسبت به ساير مناطق است. برخي از ميوه هاي وحشي و خوراکي که در جنگل هاي زاگرس وجود دارند در کمتر منطقه اي از دنيا يافت مي شوند و برخي کاربري هاي محلي آنها در هيچ کجاي دنيا ديده نمي شود. اين موضوع زاگرس را از ساير نقاط ايران و جهان متمايز مي کند. با بررسي هاي صورت گرفته، 23 گونه درختي و درختچه اي در جنگل هاي زاگرس شناسايي گرديد که داراي ميوه هاي خوراکي اند. فرآوري هاي متعددي از ميوه هاي خوراکي جنگل هاي زاگرس توسط بوميان و عشاير تهيه مي شود و يا مي توان تهيه کرد که علاوه بر جنبه تفنني و غذايي داراي اثرات مفيد دارويي نيز مي باشند. به طور مثال نان محلي که از ميوه هاي بلوط تهيه مي شود در کمتر منطقه اي از دنيا و حتي ايران شناخته شده است و ضمنا داراي اثرات دارويي نيز مي باشد و براي رفع مسموميت فلزات سنگين موثر است. نوعي سس يا خورش مخصوص از ميوه هاي بنه تهيه مي شود که فوايد فراوان طبي دارد. نتايج بررسي هاي اين تحقيق نشان داده که بيش از 26% از اين ميوه ها داراي مصرف تفنني چون آجيل و غيره اند. 24% از ميوه ها نيز به صورت تازه مصرف مي شوند. همچنين ترشي (24%)، مربا (8%) و سرکه، لواشک، چاشني، شربت، رب (16%) ديگر فرآورده هاي اين ميوه ها به شمار مي رود. بايد توجه داشت که تمامي موارد گفته شده مي تواند به عنوان سوغات مورد استفاده قرار گيرد و نقش مهمي را در جذب گردشکر و رونق اقتصادي ايفا نمايد.