مقالات همايش ملي جنگل هاي زاگرس مركزي، قابليتها و تنگناها

با توجه به اهميت استان خوزستان به عنوان يکي از مهم ترين مناطق زيستگاهي در مسير مهاجرت پرندگان در خاورميانه و مجاورت شمال خوزستان با دامنه هاي زاگرس مرکزي مطالعه حاضر تنوع گونه اي پرندگان آبزي و کنار آبزي تالاب هاي شمال استان خوزستان شامل از تالاب هاي ميانگران، بامدژ، شيلان گوزن زرد، شيلان يعقوب در سال 1387 بررسي شد. در اين مطالعه 35 گونه از 6 راسته و 12 تيره از فون پرندگان ايران شناسايي شد. از اين تعداد 9 گونه آبزي و 26 گونه کنار آبزي بود. راسته آبچليک سانان با 4 تيره و 15 گونه متنوع ترين راسته ها بود. ماه هاي دي و آذر بيشترين تعداد گونه ها و فراوان ترين جمعيت گونه اي و ماه هاي تير و خرداد کمترين تعداد گونه ها و فراواني گونه ها را داشت. تالاب بامدژ بيشترين غناي گونه اي و ميانگران کمترين غناي گونه اي را داشت. تالاب بامدژ بيشترين جمعيت پرندگان را در پاييز و زمستان حمايت مي نمايد و تالاب شيلان يعقوب کمترين جمعيت را حمايت مي نمايد. دو تالاب شيلان يعقوب و سايت گوزن زرد طبق ضريب تشابه جاکارد (77%) و سورنسون (87%) شباهت بالايي را نشان دادند. نتايج حاصل از آناليز واريانس يکطرفه و آزمون مقايسه ميانگين دانکن در تالاب ها نشان داد که شاخص هاي غالبيت گونه اي سيمپسون و برگر پارکر اختلاف معني داري را نشان نداد. شاخص هاي غناي گونه اي مارگالف و منهينيک و ميانگين شاخص هاي تنوع گونه اي سيمپسون و شانون- وينر و يکنواختي در تالاب ها اختلاف معني داري در سطح 99% نشان مي دهد (p-value <0.01). يافته هاي مطالعه بهتر بودن شاخص هاي تنوع را در تالاب بامدژ نشان مي دهد.