مقالات فرجام شناسی

يکي از آيات مشکل قرآن، اشاره به درخواست رويت خدا توسط حضرت موسي (ع) است. (نک: الاعراف، 143) اين که پيامبري اوالعزم چنين عملکردي داشته باشد، خود از بحث ‌هاي چالش برانگيز در مباحث توحيدي است. آيا واقعا، حضرت موسي (ع) چنين درخواستي را از خدا داشته است؟ و در صورت تاييد،آيا وي توانسته است به اين مهم دست يابد؟
از ادله اشاعره و کراميه از اهل سنت بر مساله‌ رويت خدا همين آيه است، اگر چه دانشوران ‌اين مکاتب، تلقي مشترکي از چگونگي رويت خدا ندارند اما وجود چنين آيه ‌‌اي در قرآن سبب پافشاري آنها در موضوع رويت شده است. در مقابل شيعه و معتزله به رد نظريه تجسيم پرداخته اند، با اين حال برخي مفسران با اعتقاد اين دو مکتب اخير، در دنيا همراه هستند، و بر اين باورند جمله‌ «لن تراني يا موسي» مربوط به آخرت نمي ‌شود.
اين همه در حالي است که عهد عتيق همانند قرآن - که داراي آيات متشابه است - در شماري از عبارت ‌ها، جسمانيت خدا را مردود مي ‌‌داند و در شماري ديگر نظريه‌ تجسيم و انسان وار بودن خداوند را اثبات مي ‌کند.
در اين مقاله، در پي مطالعه ‌اي تطبيقي ميان اسلام و يهود، ضمن برشمردن آيات تنزيهي و تشبيهي قرآن و تورات بر اساس واکنش مفسران هر دو آيين درصدد پاسخ‌ گويي به اين مساله هستيم تا روشن شود آيا در فرجام زندگي بشر، خداوند قابل ديدن است يا نه؟