مقالات ضرورت گسترش مفاهيم قرآن كريم

انسان تنها موجودي است كه از دو بعد مادي و غيرمادي شكل گرفته است. اين موجود يگانه، چنان كه قرآن كريم به آن اشاره مي كند، رشد خود را از خاك شروع كرده و مراحل مختلف تكامل را پشت سر گذاشته تا آنجا كه روح خدايي در درون او شكوفا شده و همراه و همگام با جسم به حركت درآمده و با طي مراحل گوناگون صفات و ويژگيهايي همچون عقل، عشق و عواطف انساني را از خود به مرحله ظهور و شكوفايي رسانده است.
انسان در پي شناخت خود، گاه به راه درست و گاه به نادرست گام نهاده است. او هنگامي كه خويشتن را در خويش جستجو كرده و با نور خدايي همراه با پيامبران هدايتگرش، در اين راه گام نهاده به مقام نفس مطمئنه دست بازي كرده است، اما آن هنگامي كه از خويشتن خود غافل و ناآگاه بوده و با پيروي و اطاعت كردن از نفس اماره اين مسير را پيموده است، گمراه و سرگردان شده است. قرآن كريم به منظور دستيابي به خودشناسي و رشد شخصيت و ارتقاي نفس انسان به مدارج كمال انساني، مناسبترين و بهترين راهي را كه بتواند زمينه خوشبختي دنيا و آخرت او را فراهم كند به وي نشان داده است. در قرآن كريم آيات متعددي وجود دارد كه فطرت وجودي انسان و حالات گوناگون روان او را متذكر شده و علل انحراف و بيماري و همچنين راههاي تهذيب و تربيت، و معالجه روان انسان را بطور جامع نشان داده است. ما مي توانيم به كمك حقايقي كه در قرآن، درباره انسان و صفات و حالات گوناگون رواني او آمده است، به خوبي شخصيت انساني خويش را رشد دهيم و همچنين انگيزه هاي اصلي محرك رفتار انسان و عواملي كه در هماهنگ كردن شخصيت و تكامل و ايجاد بهداشت رواني او تاثير بسزايي دارند، بشناسيم زيرا قرآن، سخن آفريدگار انسان است و بديهي است كه آفريدگار به طبيعت و اسرار آفرينش مخلوق خود داناتر است. كه آيه چهارده سوره مباركه ملك در اين باره فرمايد: «الا يعلم من خلق و هواللطيف الخبير».