پاسخ به:مقالات همايش تمركز و عدم تمركز در فرآيند برنامه ريزي درسي
سه شنبه 29 فروردین 1391 11:08 AM
 8: بررسي نگرش و تمايلات رفتاري معلمان نسبت به پيشبرد برنامه هاي درسي جديد (عدم تمركز - مشاركت گسترده - حمايت يكپارچه)  |
| پارسا عبداله |
| همايش تمركز و عدم تمركز در فرآيند برنامه ريزي درسي 1384;اسفند 1384(1) |
| کلید واژه: |
|
خلاصه:
عمده ترين ويژگي عدم تمركز، مشاركت افراد و گروههاي ذينفع در سطوح و مراحل مختلف است. مشاركت گسترده تر و سنجيده تر، حس تعلق به برنامه جديد را افزايش داده، مشروعيت و قابليت اجراي برنامه درسي جديد را تضمين ميكند. تشويق گرايش به عدم تمركز و تلاش براي جلب حمايت و مشاركت گسترده تر مجريان برنامه هاي درسي با انديشه اجراي سازگارانه و نيمه سازگارانه برنامه درسي، مستلزم وجود نگرشهاي مثبت مجريان برنامه به خصوص معلمان است. معلمان مسوول مرحله اجرايي اصلاحات برنامه درسي هستند و اثرات نهايي اصلاحات تا حد زيادي وابسته به مشاركت، فهم و دانش معلمان از تغيير است. با هدف فهم بيشتر اين مفاهيم و رابطه آنها دو تحقيق جداگانه انجام شد. در تحقيق نخست، 200 نفر از دبيران فيزيك دوره متوسطه استان فارس و در تحقيق دوم 540 نفر از دبيران رياضي دوره راهنمايي استان خوزستان شركت داشتند. در هر دو تحقيق، بين نگرش دبيران به تغيير و نگرش و تمايلات رفتاري آنان نسبت به پيشبرد برنامه درسي جديد، رابطه مثبت و معناداري يافت شد. ادراك مثبت معلمان از نسبت سود - هزينه (كارآيي برنامه درسي جديد) و قابليت اجراي برنامه درسي جديد با تمايلات رفتاري آنها در پيشبرد برنامه درسي جديد رابطه مثبت و معنادار دارد. هر قدر ادراك معلمان نسبت به حمايتهاي مدرسه، حمايتهاي ادارات آموزش و پرورش و ساير حمايتهاي اجتماعي از برنامه درسي جديد مثبت تر باشد، نگراني آنها از اجراي برنامه درسي جديد كمتر است و تمايلات رفتاري مثبت تري نسبت به پيشبرد برنامه درسي جديد از خود نشان مي دهند. در بين دبيران فيزيك دوره متوسطه، دبيران مرد در مقايسه با دبيران زن به صورت معناداري تمايلات رفتاري مثبت تري نسبت به پيشبرد برنامه درسي جديد داشتند، اما در بين دبيران رياضي دوره راهنمايي تفاوت معناداري بين زنان و مردان در اين رابطه يافت نشد. هرچند زنان نگراني بيشتري از مشكلات اجرايي برنامه درسي جديد داشتند، اما تفاوت آنها با مردان معنادار نبود. عدم شفافيت در برنامه جديد و ضعف در جلب مشاركت دبيران و مجريان مي تواند منجر به مقاومت آنان در برابر تغيير شود و اين مقاومت ممكن است هم در سطوح تصميم گيري و هم در سطوح اجرا صورت پذيرد. گاه نگراني معلمان از دستاوردهاي پايين دانش آموزان (كيفيت يادگيري پايين) نيز از جمله عوامل مقاومت در برابر برنامه درسي جديد است. در صورتي كه بر اين تعارضات و مقاومتها غلبه نشود، اثرات زيانباري روي برنامه درسي خواهند گذاشت. |
