مقالات كنفرانس مديريت تكنولوژي ايران

سياست استراتژيک تجاري از جمله سياست هايي است که در تئوري هاي جديد تجارت مطرح شده و در شرايط اليگويولي و محصولات داراي تکنولوژي پيشرفته قابل تبيين است و مقصود مداخله دولت در تجارت است که با گزينش بخش هاي استراتژيک از طريق ابزارهاي سياستي به حمايت از آنها براي توسعه صادرات مي پردازند. کشورهاي در حال توسعه که تجارتشان بر اساس مزيت نسبي شکل گرفته مي توانند با به کارگيري سياست استراتژيک تجاري به خلق مزيت و توسعه صادرات بپردازند. در اين مقاله با مروري بر سير تحول تئوريهاي تجارت، ارکان، ضوابط و ابزارهاي سياست استراتژيک تجاري که مبتني بر تئوري هاي جديد تجارت است، بخش هايي از اين تئوري هاي جديد که مرتبط با کشورهاي در حال توسعه است مورد بررسي قرار مي گيرند و در انتها با توجه به تجربه کره جنوبي درس هايي براي ايران بيان خواهد شد.