مقالات كنفرانس مديريت تكنولوژي ايران

مديريت بهينه تكنولوژي در سطح كلان جامعه باعث افزايش بهره وري، رشد توليد و صادرات مي شود. تكنولوژي هاي جديد موجب تقويت جابجايي عوامل توليد و ايجاد تنوع بيشتر در توليدات مي باشند. علاه بر آن، تكنولوژي باعث تغيير هزينه نسبي توليد و نيز افزايش مزيت نسبي بنگاه ها و در نهايت كشورها مي شود. دستيابي به تكنولوژي هاي جديد به بنگاههاي اقتصادي اجازه مي دهد توان توليدي خود را ارتقا بخشند كه اين امر نيز منجر به رشد ظرفيت، كاهش هزينه، افزايش كيفيت و افزايش سرعت در تحويل كالا و رشد اقتصادي كشور مي شود. هدف از اين مقاله بررسي اثر ارتقا تكنولوژي بر رشد توليد ناخالص داخلي در كشور است. در اين مقاله اهميت عامل تكنولوژي بر رشد اقتصادي از طريق مدلهاي رشد درونزا توضيح داده مي شود و ضمن بررسي مدل رشد درونزاي رومر، يک مدل رياضي براي رشد اقتصادي ايران ساخته و اثر تكنولوژي، سرمايه انساني و ساير عوامل بر اساس آزمون انجام شده به روش رگرسيون چند متغييره برآورد گرديده است. يافته هاي بدست آمده از تحقيق نشان مي دهد كه يك درصد افزايش در ارتقا و بهبود تكنولوژي ميزان توليد را 0.18 درصد افزايش مي دهد و يك درصد افزايش در سرمايه گذاري بر كالاهاي واسطه و مواد اوليه توليد را 0.5 درصد و يك درصد افزايش در سرمايه انساني ميزان توليد را 0.28 درصد افزايش مي دهد.