مقالات كنفرانس مديريت تكنولوژي ايران

جهاني شدن بواسطه مسافرت، رسانه هاي ارتباط جمعي، كارگاه هاي علمي و فني، اينترنت و ديگر مجاري ارتباطي، موجب انتقال سريعتر دانش نسبت به گذشته شده است. انتقال بين المللي دانش، تخصص تکنولوژيكي و دانش فني در حال رشد است و بطور فزاينده اي در اقتصاد جهاني مهم است. انتقال تکنولوژي مساله مهمي است كه بايد با توجه به توانمندي يك كشور ارزيابي شود تا امكان كاربرد، جذب و انطباق آن با شرايط محلي افزايش يابد. به عبارتي انتقال تکنولوژي امكان دسترسي و كسب تکنولوژي را جهت كاربرد موثر آن براي توسعه اقتصادي و رشد كشورهاي نسبتا عقب مانده از نظر تکنولوژيكي، فراهم مي كند.
از طرفي، جذب تکنولوژي هاي پيشرفته از طريق انتقال تکنولوژي در نيل به اهداف صنعت حمل و نقل ريلي، از اهميت بالايي برخوردار است. بنابراين، اعمال مديريت صحيح تکنولوژي در فعاليت هاي انتقال تکنولوژي بايستي به شدت موردتوجه سياستگذاران صنعت حمل و نقل ريلي قرار گيرد. با اين وجود، يكي از گام هاي اساسي در اين زمينه، انتخاب روش انتقال مناسب است. البته بايد توجه داشت كه هر يك از روش هاي انتقال داراي ويژگيهاي خاص هستند كه بكارگيري آنها بايد با توجه به معيارهاي مختلف و شرايط حاكم باشد. لذا در اين راستا، يك الگوي انتقال تکنولوژي براي شرکت راه آهن ارائه مي شود تا با توجه به شرايط محلي ايران و نيز شرايط خاص شركت، روش انتقال تکنولوژي مناسب در قالب يك ديدگاه جامع و سيستمي ارائه گردد.