مقالات برنامه ريزي و مديريت شهري

انسان در دوران صنعتي امروز براي گذران اوقات فراغت خود، آژانسهاي مسافرتي را تاسيس كرد كه بتدريج با توسعه فعاليتها در اين زمينه، صنعت گردشگري بوجود آمد و آن به بزرگترين اهرم براي داشتن اقتصادي پايدار در كشورهاي مختلف تبديل شده است به افرادي كه با هدف معين از نقطه اي به نقطه ديگر و با انگيزه هاي متفاوتي از جمله زيارت، تجارت، بازديد فرهنگي و تمدن باستاني، بهره گيري از طبيعت، صرف اوقات فراغت و يا انگيزه هاي درماني سفر مي كنند، گردشگر مي گويند. دانستن چگونگي حركت گردشگران (تحت شرايط زماني و مكاني) و عواملي كه جابجايي هاي آنها را تحت تاثير قرار مي دهند، براي توسعه حمل و نقل و زيرساختها، رشد توليد، طراحي مناطق گردشگري و طراحي جاذبه هاي جديد به اندازه مديريت اجتماعي، زيست محيطي و تاثيرات فرهنگي اهميت دارند بخصوص در مورد مناطقي كه داراي تنوع جاذبه اي و تردد بالاي گردشگر هستند، از جمله شهر مقدس مشهد كه در بعضي روزها يا ماههاي سال با معظلات شديد ترافيكي مواجه ميشود. در اين مقاله، مدلهايي كه الگوي فضايي حركت گردشگران را در منطقه گردشگري توصيف مي كنند، بررسي شده است. جهت افزايش توليد و جذب سرمايه گذاري و همچنين برنامه ريزي و مديرت شهري، اطلاع از نحوه حركت گردشگر در منطقه گردشگري لازم و داراي كاربردهاي مناسب و مفيدي مي باشد. جهت شناسايي عوامل توضيحي كه مي توانند بر جابجايي ها موثر باشند، استفاده از رويكرد القايي بر مبناي مدل حمل و نقل شهري و رفتار گردشگر، توسعه پيدا كرده است. اين عوامل به دو طريق بر مدلهاي حركت تاثير مي گذارند كه شامل چهار حالت مدلهاي حوزه اي و سه حالت مدلهاي خطي ميسر مي شود.