مقالات كنفرانس احتراق ايران

در اين تحقيق، يك موتور اشتعال جرقه اي با سوخت گاز طبيعي، مدلسازي ترموديناميكي شده است. مدلسازي به شيوه دو ناحيه اي (سوخته و نسوخته) و با در نظر گرفتن سينتيك شيميايي سوختن متان شامل 20 واكنش و 15 گونه شيميايي انجام شده است. دماي شعله، آدياباتيك و غلظت گونه هاي شيميايي در ناحيه شعله تعادلي فرض شده است. تمركز بر روي ناحيه نسوخته بوده است تا شرايط ايجاد ضربه در آن بررسي شود. براي پيش بيني ضربه از «معيار پارامتر مشخصه ضربه» (Knock Criterion) استفاده شده است. نتايج نشان مي دهد كه با كاهش آوانس جرقه ونسبت تراكم، همچنين افزايش درصد رطوبت هواي ورودي، احتمال بروز ضربه در موتور كاهش مي يابد، به عبارت ديگر هر عاملي كه باعث افزايش طول دوره احتراق شود، احتمال بروز ضربه را كاهش خواهد داد.