مقالات كنفرانس احتراق ايران

در اين تحقيق به بررسي عددي اثر ضريب انتقال حرارت حجمي بر عملكرد مشعل متخلخل پرداخته شده است. ترم انتقال حرارت حجمي در معادلات بقاي انرژي ارتباط دهنده معادله بقاي انرژي فاز جامد و فاز گاز محيط متخلخل مي باشد، از اين رو بررسي آن در واقع بررسي صحت استفاده از حالت تعادل گرمايي يا عدم تعادل گرمايي بين دو فاز فوق الذكر است. در مدلسازي مشعل متخلخل از كد PREMIX كه براي مدلسازي شعله آزاد پيش مخلوط آرام به كار مي رود، استفاده شده است.
با افزايش ضريب انتقال حرارت جابجاي دماي فاز جامد به سمت فاز گاز ميل مي كند و پروفيل دمايي به سمت يك مقدار حدي همگرا مي گردد. بنابراين در مواد متخلخلي كه ضريب انتقال حرارت حجمي بالاست مي توان فرض تعادل گرمايي را معتبر دانست. در بررسي مدلهاي عمومي پيشنهاد شده براي ضريب انتقال حرارت حجمي دقت پايين آنها در تعيين عملكرد مشعل مشخص گرديد، از اين رو استفاده از مدلهاي تجربي بدست آمده براي هر ماده متخلخل قابل تعميم به مواد ديگر نمي باشد. همچنين عامل تعيين كننده در مدلسازي ضريب انتقال حرارت حجمي قطر متوسط حفره هاي فوم متخلخل بدست امده است.