مقالات هويت ملي - اسلامي

مساله اين مقاله زمينه هاي مهم فکري و ديني ايرانيان در پذيرش اسلام است. و پيش فرض آن است که در تغيير و تحولات فرهنگي عوامل اصلي، عناصر درون فرهنگي است تا شرايط خارجي. عليرغم وجود باورهاي شرك آلود و خرافات در مهمترين منبع مطالعه در زمينه باورهاي ديني ايرانيان يعني اوستا، در بخش گاتاها توحيد، حيات پس از مرگ، بزرگداشت زندگي و از همه مهمتر خردگرايي به چشم ميخورد. اين ها زمينه ها و عوامل درون فرهنگي اسلام آوردن ايرانيان است و تبعيض طبقاتي مفرط و فتح ايران عناصر خارجي آن است. خردگرايي ايرانيان نيز مهمترين عامل رويکرد ايرانيان به تشيع است. روشن ماندن چراغ فلسفه در ايران بعد از ضربه سنگين غزالي به جريان عقلگرايي و ايراني بودن اکثر حکماي اسلامي دليلي براي اين مدعاست. در اين زمينه نظراتي که اسلام ايرانيان را از سر اجبار و يا واکنش قومي ميدانند نقد شده است. پيشنهاد اين مقاله: مهمترين سلاح فرهنگي در چالشهاي فعلي تکيه و ترويج فرهنگ خردگرايي است.