مقالات هجوم خاموش

سلامت اجتماعي به واسطه نقشي که در توسعه يک جامعه در ابعاد مختلف دارد عاملي مهم و موثر محسوب مي شود. به خصوص در کشوري چون ج.ا.ايران که سلامت اجتماعي در سايه فرهنگ ديني قرار داشته و مي توان آن را جزئي از فرهنگ اسلامي دانست.
از طرفي تهاجم به فرهنگ ملي و مذهبي، به عنوان اصلي ترين مولفه قدرت نرم، در حقيقت کاهش توان نظام در گذر از چالش ها محسوب مي شود؛ چالش هايي که ممکن است امنيت ملي را تحت تاثير قرار دهد. اما آيا تشديد آسيب هاي اجتماعي در سايه تهاجم فرهنگي با استفاده از رسانه ها، به خصوص تلويزيون هاي ماهواره اي، ارتباطي با کارکرد امنيتي آن ها دارد؟ اين مقاله با اين فرضيه که اين ارتباط معنادار است با گردآوري اطلاعات کتابخانه اي و ارايه تحليلي اسنادي به بررسي اين ارتباط مي پردازد و در نهايت به اين نتيجه دست مي يابد که تهاجم فرهنگي براي تشديد آسيب هاي اجتماعي در ج.ا.ايران با اقداماتي چون تسهيل ارتباط بين جنس مخالف، تضعيف هويت ملي و مذهبي، تعريف واژگاني چون آزادي و تحجر و تشويق به بهره گيري از ابزارهاي ارتباطي چون Face book که از ابزارهاي اصلي ارتباطي در فعاليت هاي براندازي نرم است زمينه ساز تهديدات امنيتي جمهوري اسلامي ايران بوده است.