مقالات هجوم خاموش

فن آوري رسانه اي به عنوان يکي از مهمترين عوامل تغيير چنان با زندگي مردم در جوامع مختلف عجين شده است که رويگرداني و بي توجهي به آن اختلالي عظيم در جامعه و ابعاد مختلف اجتماعي، فرهنگي، سياسي و اقتصادي آن بوجود مي آورد.
جامعه اطلاعاتي با همگرايي رسانه ها رشدي بي سابقه داشته است. از اين رو، مي توان چنين استدلال كرد كه مهم ترين تغيير ساختاري كه بر رسانه هاي جديد تاثير نهاده است، همگرايي مخابرات، ارتباطات داده اي و رسانه هاي قديم و جديد بوده است. جامعه اطلاعاتي به مثابه درك جهان معاصر و آينده نزديك و به عنوان يك آرمان و انگاره اجتماعي مبتني بر تحليل فرايندها عمل مي كند. بينندگان ما از طريق فناوري مي آموزند که در عصر چند فرهنگي و جهاني شدن هم صدا شده و به همکاري بپردازند. به اين طريق آنها ياد خواهند گرفت به همراه تقويت تعامل و روابط انساني صحيح، آرزوي ديرينه بشر براي ايجاد آرمان شهر جهاني يا به عبارت ديگر جهاني شدن ميسر خواهد شد.
رسانه ها از طريق ارايه هنجار هاي خاص، رفتارهايي به صورت مثبت يا منفي، به افراد تلقين مي کنند که رفتار ارايه شده در رسانه، رفتار مناسب انساني است. به اين ترتيب، رسانه با ارايه رفتار مورد نظر خود باعث ايجاد همنوايي در افراد مي شود. رسانه ها با پخش رفتارهاي نا مطلوب، نه تنها افراد را به ارايه رفتار مشابه تشويق مي کنند بلکه به گونه ديگر امکان ارايه رفتار نا همنوا غير همسو را نيز به شدت کاهش مي دهند.
تاثير رسانه ها بر روابط نامطلوب احتماعي: تزلزل ارزشها - بي هويتي - مصرف گرايي - تحديد مفهوم جديد - ايجاد امواج جرم - عادي سازي هنجارشكني - مصرف گرايي - اشاعه فحشا و بي بند و باري - بلوغ زودرس - تضعيف اعتماد اجتماعي - شكستن حريم خصوصي افراد، از خود بيگانگي، گسترش خشونت و پرخاشگري و .