مقالات هجوم خاموش

گردشگري يکي از بخش هاي مهم اقتصادي است که توانسته است به عنوان يک صنعت پاک مطرح شود. از آنجا که گردشگري با محيط طبيعي و فعاليت هاي اقتصادي اجتماعي رابطه متقابل دارد، مي تواند آثار و پيامدهاي مثبت و يا منفي در اين زمينه ها داشته باشد. گردشگري مي تواند با تاثيراتي که، به لحاظ اجتماعي، با کاهش فقر، ازدياد حس غرور و ... و يا افزايش جرايم بر جوامع محلي مي گذارد، مورد بررسي قرار گيرد. روش انجام اين تحقيق توصيفي- کتابخانه اي مي باشد که به هدف بررسي تاثيرات اجتماعي بر جوامع گردشگر پذير و همچنين بر خود گردشگران به لحاظ کاهش يا افزايش آسيب هاي اجتماعي مورد بررسي قرار گرفته است. ابتدا به تعريفي از توريسم، توسعه پايدار توريسم و ابعاد آن پرداخته شد و سپس به اثرات آن بر جوامع محلي به خصوص به لحاظ اجتماعي اشاره گرديد و مباحثي در مورد نقش گردشگري در کاهش يا افزايش آسيب هاي اجتماعي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج حاکي از آن بود که گردشگري مي تواند زمينه ساز کاهش آسيب هاي اجتماعي باشد. البته گردشگري چنانچه مديريتي صحيح را دارا نباشد داراي نتايج معکوس بوده و نه تنها اثري مثبتي نداشته بلکه داراي نتايج ناگواري نيز خواهد بود و به آسيب هاي اجتماعي دامن خواهد زد ولي چنانچه ديدگاه توسعه پايدار گردشگري مورد لحاظ قرار گيرد، مي تواند نتايج مثبت در جهت کاهش آسيب هاي اجتماعي داشته باشد.