مقالات هجوم خاموش

حاشيه نشينان کساني هستند که در سکونتگاههاي غير متعارف با ساکنين بافت اصلي شهر زندگي مي کنند، گروههاي مذبور بيشتر از دافعه خاستگاه چون فقر و بيکاري و عوامل جاذب شهري از زادگاه خود به شهر رانده شده و به شهرها روي آورده اند. سکونتگاههاي غير رسمي در درون خود به بازتوليد آسيب هاي اجتماعي مي پردازند. انطباق و سازگاري در اين سکونتگاهها بسيار پايين است و مردمي که از فرهنگهاي متفاوت و نگرش هاي متفاوت مجبور به زندگي در حاشيه شهرهاي بزرگ شده اند، اغلب نه با تفاهم بلکه با تخاصم در کنار يکديگر زندگي مي کنند و طبيعي است که آن ها احساس امنيت را تجربه نمي کند، طبيعي است که خانواده و فرزندان بيشترين آسيب ها را در حاشيه شهرها مي بينند. پژوهش حاضر با روش پيمايشي- توصيفي درباره آسيب هاي اجتماعي و مهاجرت به سکونتگاه غير رسمي در محله حکيم شهر کرمان مي باشد، ابزار جمع آوري داده ها از طريق مشاهده، مصاحبه، پرسشنامه، سرگذشت پژوهي و روش کتابخانه اي، بانک هاي اطلاعاتي و شبکه هاي کامپيوتري مي باشدو تعداد 1331 نفر از افراد از طريق نمونه گيري به صورت تصادفي ساده به عنوان نمونه انتخاب و مورد بررسي قرار گرفته اند. بر اساس يافته هاي موجود مشخص مي شود که اعتياد به مواد مخدر، استفاده از سيگار، سابقه جرم و جنايت و مهاجرت به اين سکونتگاهها و همچنين فقر عوامل اساسي در بروز آسيب هاي اجتماعي در اين سکونتگاهها مي باشد. لازم به ذکر است؛ به دليل حساسيت موضوع افشا آسيب از طريق پرسشنامه از افراد خانواده مقدور نمي باشد.