مقالات هجوم خاموش

در جهان امروز، نقش موثر رسانه هاي جمعي، بويژه راديو و تلويزيون در تغيير يا تداوم نگرش ها و ايجاد رفتارهاي مورد انتظار، موضوعي مورد توافق دانشمندان و نظريه پردازان علوم اجتماعي است. بيشتر کشورها از طريق برنامه ريزي هاي اجتماعي و فرهنگي سعي در کنترل و پيشگيري آسيب ها و انحراف هاي اجتماعي دارند و راديو و تلويزيون وسيله مناسبي براي رسيدن به اهداف برنامه هاي اجتماعي و فرهنگي است.
از سوي ديگر رسانه هاي جمعي مي توانند خود عامل بروز آسيب هاي اجتماعي باشند. به طور کلي در زمينه تاثير وسائل ارتباط جمعي بر آسيب هاي اجتماعي سه دسته رويکرد نظري وجود دارد:
رويکرد آسيب زايي رسانه اي، رويکرد تطهير رسانه اي، رويکرد مشروط رسانه ايمقاله حاضر ضمن تحليل و بررسي اين سه دسته نظريه، به تبيين کارکردهاي مثبت و منفي رسانه هاي جمعي، بالاخص راديو و تلويزيون در حوزه آسيب هاي اجتماعي پرداخته است و بر اين فرض تاکيد دارد که رسانه هاي جمعي به طور ذاتي آسيب زا نيستند و نوع استفاده از آنها هست که مي تواند موجبات تاثيرگذاري منفي يا مثبت آنها را فراهم نمايد.