مقالات صنايع دريايي

ايران يكي از كشورهاي بزرگ نفت خيز جهان است. دستيابي نسبتا آسان به اين ثروت طبيعي و بزرگي حجم مخازن ذخيره باعث گرديده كه از يك سو وابستگي شديد اقتصاد كشور به اين ماده بوجود ايد و از سوي ديگر مصرف سرانه انرژي در كشور ما نسبت به كشورهاي پيشرفته دنيا چند برابر باشد. استفاده غير متعارف از سوختهاي فسيلي همنين باعث افزايش گازهاي گلخانه اي و آلودگي شديد شهرها گرديده است. درياها و اقيانوسها از منابع پاك، ارزان و بازگشت پذير انرژي غير فسيلي هستند منابع عظيمي از انرژي گرمايي شيميايي و مكانيكي در جريانهاي آب گرم، جزر و مد و امواج درياها نهفته است كه تنها دو هزارم از اين انرژي مي تواند همه نيازهاي بش رار بر روي كره زمين تامين نمايد. تا نيم قرن پيش مساله استفاده از انرژي درياها و اقيانوسها در دنيا در حد ايد ه ها و مطالعات پراكنده مطرح بود. اما از اواخر دهه 90 سرمايه گذاريهاي جدي جهت بهره برداري از اين انرژي در اروپا و آمريكا صورت گرفته است و به پيشرفتهاي قابل توجهي نيز نايل گشته اند. كشور ما با توجه به مرزهاي گسترده آبي در شمال و جنوب دسترسي مناسبي به منابع بازگشت پذير اندرژي درياها دارد. اما عليرغم اين پتانسيل بررسيهاي كارشناسي و تحقيقاتي در اين زمينه هنوز صورت نگرفته است. در اين تحقيق ضمن معرفي انواع روشهاي جذب انرژي از امواج دريا كاربرد روشهاي بهينه با توجه به شرايط درياهاي ايران مورد بررسي و بحث قرار گرفته است.