مقالات بيوانرژي

زباله شهري از معضلات امروزه اكثر شهرهاي جهان است كه حجم آن در كشور ما همواره سير صعودي داشته و هر ساله مبالغ گزافي از بودجه عمومي جهت جلوگيري از آلودگي محيط زيست و مسايل بهداشتي در حمل و نقل، دفن و فرآيندهاي زباله در كشور هزينه مي شود.
روش هاي مختلفي براي جمع آوري و فرايند حذف زباله وجود دارد، از ميان آنها مي توان به استفاده از فناوري هاي زباله سوز، (گزينتاسيون، پيروليز، توليد زغال) هضم هوازي و بي هوازي اشاره كرد. در اكثر شهرهاي كشور ما سيستم رايج، معمولا گزينه دفن در زمين (لندفيل) مي باشد و به ندرت از فرايندهاي ديگر استفاده مي گردد. در روش جمع آوري و دفن غير مهندسي، حاصل دفن حجم عظيم مواد زايد آلي، توليد ميليون ها متر مكعب متان و دي اكسيدكربن به همراه شيرآبهاي بسيار خطرناك است كه باعث آلودگيهاي زيست محيطي مي شود.
طرح بيوگاز كه از امحا مواد آلي در شرايط خاص حاصل مي گردد داراي چهار جنبه اصلي توليد انرژي، سالم سازي محيط زيست، تهيه كود غني و استفاده از مواد اوليه متنوع مي باشد مشروط بر اينكه شرايط شيميايي و فيزيكي لازم براي رشد باكتري هاي متان زا فراهم شده باشد. بدين ترتيب دايره وسيعي از مواد آلي گياهي و حيواني تا فاضلاب هاي شهري و برخي بهاي صنعتي تماما در شرايط بي هوازي فعال بوده و بيوگاز توليد مي نمايند. از آنجاييكه بيشتر مواد زايد براي محيط زيست خطرناك تلقي مي شوند، با اين روش پيشرفته به كود و انرژي تبديل و مورد استفاده قرار مي گيرند.