مقالات بيوانرژي

براي رسيدن به توسعه پايدار، نياز بيشتري به منابع انرژي است، كه براي تامين آن دو راه حل وجود دارد: اولا افزايش بازدهي انرژي دستگاههاي مورد استفاده ثانيا استفاده از منابع جديد انرژي. از طرف ديگر با افزايش جمعيت و سطح رفاه جامعه، مقدار استفاده از منابع غذايي (گياهي و جانوري) افزايش يافته و در نتيجه براي جبران تقاضا، ميزان توليد آنها بارشد روبرو بوده است. سالانه 15.6 ميليون تن زباله شهري، 4.6 ميليارد مترمکعب فضلاب شهري، 328.5 ميليون تن فضولات دامي به همراه پسمانهاي کشاورزي در ايران توليد مي شود. زيست توده يکي از مهمترين منابع انرژي تجديد شوند مي باشد. پسماندهاي آلي قابليت مناسبي براي کاربري در فرآيند توليد انرژي و برق به روش هضم بي هوازي دارند. در اين مطالعه، بررسي زيست محيطي و اهميت اقتصادي زيست توده در کاهش آلودگي هاي ناشي از دفع فضولات بحث شده است. در مطالعه يک مرغداري با تعداد 60 هزار مرغ (به ازاي هر مرغ 27 کيلوگرم زايدات در سال) 1620000 کيلوگرم توليدات زايدات در طول يکسال برآورد شد. بسته به کيفيت کود حاصله در اين واحد 80 مترمکعب بيوگاز به ازاي يک تن کود مرغي حاصل مي شود. در نتيجه توليدات ساليانه بيوگاز 130 هزار متر مکعب از اين واحد مرغداري انتشار مي يابد. در صورت تبديل اين حجم عظيم بيوگاز به انرژي الکتريسيته و گرمايي، مقدار 221 هزار کيلو وات ساعت انرژي الکتريسيته و 260 هزار کيلو وات ساعت انرژي حرارتي ذخيره مي گردد. بنابراين واحد مرغداري ميتواند حدود 170833 ريال بعد از تامين انرژي الکتريسيته و حرارتي واحد مرغداري درآمد مازداد داشته باشد.