مقالات زمين شناسي كاربردي و محيط زيست

در سالهاي اخير نگراني هايي در رابطه با استفاده از سوخت هاي سنگواره اي بوجود آمده. نگراني عمده، كاهش كيفيت مطلوب زيست محيطي در رابطه با استفاده بي رويه از نوع سوخت مي باشد. هدف اصلي مقاله، شناخت و بررسي اثرات زيست محيطي انرژي زمين گرمايي براي تعيين خط مشي و سياست هايي جهت استفاده از اين نعمت بزرگ الهي مي باشد، كه علي رغم پتانسيل هاي بسيار منتسب به منظور كاربرد انرژي ژئوترمال، بواسطه نبود سياست گذاريهاي كلان در زمينه به كارگيري انرژي هاي تجديد پذير، فقدان تكنولوژي مناسب در خصوص حفاري عميق، مهندسي مخازن، ساخت و بهره برداري از نيروگاههاي ژئوترمال و وجود رقيب سرسخت منابع ارزان سوختهاي فسيلي، بهره برداري از پتانسيل هاي مزبور كماكان جدي گرفته نشده است. قابل ذكر است كه انرژي زمين گرمايي جزء انرژيهاي نو مي باشد و تصوير كل بر اين است كه، انرژي هاي نو فاقد آلودگيهاي زيست محيطي مي باشند. در حقيقت اين انرژي در مقايسه با انرژي هاي ديگر داراي آلودگي هاي زيست محيطي ناچيزي مي باشد، و هنوز مقداري آلاينده به شكلهاي مختلف وارد محيط مي كند. اين امر موجب آن شد كه در اين مقاله به بررسي اثرات زيست محيطي، حاصل از اين انرژي و مواد استفاده آن، و همچنين مقايسه آلاينده هاي منتشر شده از اين انرژي سبز نسبت به استفاده از سوخت هاي فسيلي، بپردازيم. بر اساس يافته هاي اين تحقيق، جهت حول و تحقق شرايط پايداري كيفيت زيست محيطي، سوخت هاي غيركربني مورد نياز است، تا بتوان از بحران هاي زيست محيطي كاست و باعث كاهش اثراتي نظير اثر گلخانه اي شد، زميني كه زير پاي ما قرار دارد، منبع بسيار عظيم انرژي مي باشد، كه به تنهايي قادر خواهد بود كليه نيازهاي انرژي امروز و آينده بشر را تامين كند.