مقالات زمين شناسي كاربردي و محيط زيست

زمين لغزش به عنوان يك پديده مهم و گسترده بصورت متعدد در ايران به وقوع مي پيوندند و باعث ضرر و زيانهاي فراوان با پيامدهاي اقتصادي و اجتماعي ناگوار مي شود، به همين دليل كنترل لغزش زمين و پايدار سازي دامنه ها از اهميت بالايي برخوردار مي باشد. بطور كلي، اصلاح زمينلغزش در بر گيرنده انواع حركات دامنه اي است و عموما به كليه رويدادهايي كه در اثر ناپايداري در دامنه ها اتفاق مي افتند و باعث جابجايي توده ها در روي دامنه مي شود، گفته مي شود. يكي از عوامل بي ثباتي دامنه ها نيروي جاذبه است و بهمين دليل براي پايدارسازي زمين كاهش نيروي محركه و افزايش نيروي مقاوم آن بايد مدنظر قرار گيرند. آب نيز يكي ديگر از عوامل ناپايداري زمين مي باشد كه در سطح باعث تخريب و فرسايش شده و در قسمتهاي عميق تر به غير از فرسايش باعث ايجاد فشار آب منفذي و كاهش مقاومت زمين نيز مي شود. تا كنون طرح ها و روش هاي متعددي در جهت پايداري دامنه و مهار رانش زمين پيشنهاد شده اند و در اين مقاله به بررسي آخرين روش هاي متداول براي زهكشي محدوده طرح كه در چند سال گذشته ابداع شده اند پرداخته مي شود. اين روش ها با دو هدف حفاظت از محيط زيست با استفاده از مواد بازيافتي و به كارگيري آنها براي مهار ناپايداري دامنه ها به كار مي روند.