پاسخ به:مقالات زمين شناسي كاربردي و محيط زيست
سه شنبه 29 فروردین 1391 11:23 AM
 6: كاربرد آناليزهاي آماري PCA و ANOVA و دياگرامهاي جعبه اي در شناسايي محيط هاي رخساره اي سازند داريان در تاقديس كوه سياه در شمال شرق شيراز  |
| عباسي رخشنده، آدابي محمدحسين، موسوي ميررضا، قلاوند هرمز، لطف پور مسعود |
| همايش زمين شناسي و محيط زيست 1387;اسفند 1387(4) |
| کلید واژه: |
|
خلاصه:
واحد كربناته داريان به سن آپتين در رخنمون كوه سياه واقع در 130 كيلومتري شمال شرق شيراز به ضخامت 260 متر قرار دارد. در اين مقطع مرز زيرين سازند داريان با سازند گدوان پوشيده مي باشد و مرز بالايي آن با سازند كژدمي به صورت هم شيب است و با حضور افق آهن دار مشخص مي شود. در اين مقطع 15 ميكروفاسيس تشخيص داده شده است كه متعلق به 5 كمربند رخساره اي بين جزرومدي، لاگون، پشته هاي ماسه اي، درياي باز كم عمق و درياي باز عميق مي باشند. نتايج حاصل از بررسي عناصر اصلي و فرعي و تاثير آنها نسبت به يكديگر، بيانگر كاني شناسي اوليه آراگونيتي است. ترسيم نسبت Sr/Ca در مقابل Mn نشانگر اين است كه كربنات هاي اين سازند در يك محيط بسته تا نيمه بسته تحت تاثير دياژنز غير دريايي (احتمالا تدفيني) قرار گرفته اند. بازسازي محيط رسوبي با استفاده از آناليزهاي ژئوشيميايي بيانگر آن است كه تمركز Sr و Na در رخساره هاي دريايي باز از محيط هاي پشته هاي ماسه اي و لاگوني بيشتر است. تغييرات Mn و Fe نيز بيانگر وجود نسبت بالايي از اين دو عنصر در محيط درياي باز (احتمالا به دليل وجود شرايط احيايي) مي باشد در حاليكه اين نسبت در پشته هاي ماسه اي به كمترين ميزان خود مي رسد. |
