مقالات زمين شناسي كاربردي و محيط زيست

پايداري توده هاي سنگي ناپيوسته كه در رويه هاي آزاد مثل سطوح شيب دار و يا حفاري هاي زير زميني نمايان هستند در اغلب موارد توسط ويژگي هايي نظير مختصات، شرايط هندسي و مقاومت ناپيوستگي هاي گسترده در توده سنگ كنترل مي شوند. اگر اين سطوح پيوستگي به اندازه كافي بزرگ و غالب باشند مي توانند به يكديگر پيوسته شده و بلوك هاي مجزايي را در توده سنگ بوجود بياورند. ترسيم و تفسير تصاوير استريوگرافي مايل شده ابزار ارزشمندي را براي رخنمون بلوك هاي چهار وجهي رخنمون دار در رويه هاي آويزان و غير آويزان با هر مختصاتي به منظور تعيين عملي بودن سينماتيك بلوك و تعيين مكانيزم گسيختگي بالقوه آن فراهم مي كند. در اين پژوهش ضمن معرفي اجمالي تصاوير استريوگرافي و كاربردهاي آن و نيز نحوه تفسير كاربردي اين نتايج با ديدگاه زمين شناسي، به يكي از مهمترين دستاوردهاي مهم در اين زمينه كه طبقه بندي بلوك هاي چهار وجهي به طور سينماتيك به يكي از گروه هاي متمايز بر اساس قابليت لغزش يا سقوط بلوك ار داخل توده سنگ است نيز پرداخته مي شود.