مقالات زمين شناسي كاربردي و محيط زيست

دشت شور در فاصله تقريبي 90 كيلومتري جنوب غربي شهرستان زاهدان واقع مي باشد. در سالهاي اخير به علت برداشت بيش از حد چاه هاي بهره برداري ضمن تا مطلوب شدن كيفيت، سطح آبخان نيز بطور مداوم كاهش يافته است. راهكار پيشنهادي براي جبران افت سفره، احداث سد گلوگاه در حد فاصل دشت كورين و شورو مي باشد، كه به منظور تغذيه مصنوعي ابخوان پيشنهاد گرديده است. در اين تحقيق اثرات احداث اين سد بر آبخوان به كمك مدلvisual Modflow premium 4.2  مورد بررسي قرار مي گيرد. ابتدا بانتايج حاصل از آزمون پمپاژ، لاگ زمين شناسي، چاه هاي مشاهده اي و اكتشافي، مقاطع زمين شناسي، هيدروگراف چاه هاي مشاهده اي، سونداژهاي ژئوالكتريك و بازديدهاي صحرايي، ارزيابي هيدروژئولوژيكي در دشت انجام گرفت. سپس مدل جريان آب زير زميني براي پيش بيني سطح آب در دو سال آينده ساخته شد. به علت نوسانات كمتر در تراز آب زيرزمين، بهمن 1381 به عنوان شرايط پايدار مورد واسنجي قرار گرفت. سپس كاليبراسيون مدل براي شرايط ناپايدار به مدت يكسال (اسفند 1381 تا اسفند 1382) انجام داد. در ادامه اناليز حساسيت انجام و صحت سنجي مدل نيز براي يك سال (اسفند 1382 لغايت اسفند 1383) صورت پذيرفت. نتايج نشان مي دهد كه تغذيه مصنوعي بايد در 2 حوضچه شرقي و جنوبي انجام شود. تا اثرات مخرب نزديك شدن بيش از حد سطح آب را در دشت كاهش دهد و باعث آلودگي و تبخير آبهاي زيرزميني نشود. در ادامه به منظور استفاده بهينه از آب موجو در پشت سد و كاهش تبخيز آب، پيشنهاد گرديد كه تغذيه سفره در طول 7 ماه (بهمن تا شهريور) صورت گيرد، به نحوي كه از 18 ميليون متر مكعب آب موجود براي تغذيه، 6 ميليون متر مكعب در حوضچه شرقي و 12 ميليون متر مكعب در حوضچه جنوبي، تزريق گردد كه پس از 2 سال سطح آب سفره به طور متوسط، (1.61) متر بالاتر مي آيد.