پاسخ به:مقالات زمين شناسي كاربردي و محيط زيست
یک شنبه 27 فروردین 1391 3:00 PM
عابدزاده حميد |
همايش زمين شناسي كاربردي و محيط زيست 1386;اسفند 1386(3) |
کلید واژه: ISO، كرمان، استاندارد جهاني WBGT، استرس حرارتي، معدن زغالسنگ هجدك |
خلاصه:
توجه به شرايط فيزيكي محيط كار، يكي از عوامل بسيار موثر در ايجاد روحيه مناسب در كارگران صنايع مي باشد، زيرا شرايط فيزيكي مطلوب بازده كار را افزايش مي دهد. تنشهاي حرارتي يكي از آلاينده هاي زيان آور محيط است كه بخشي از آن داراي منشا انرژي (حرارت) و بخشي ديگر مادي (رطوبت) است. منظور از تنشهاي حرارتي فشارهاي وارده از سوي محيط به انسان است. در سال 1972 شاخص دماي تر و گويسان (WBGT= Wet Bulb Glob Temperature) به دليل سهولت روش اندازه گيري و محاسبه و ارتباط نزديك با دماي تر تصحيح شده توسطNIOSH و ACGIH بعنوان شاخص اصلي جهت ايجاد مقادير حد آستانه مجاز TLV = Threshold Limit Value انتخاب گرديد. اين مطالعه به صورت توصيفي - تحليلي در زمستان 1385 بر روي كارگران و كاركنان معدن زغالسنگ هجدك كرمان صورت گرفت، و سپس نتايج با هم مقايسه گرديد. وسيله اندازه گيري شاخص WBGT، WBGT مترمدل Minitab بود. در اين مطالعه باتوجه به متجانس بودن شرايط جوي محيط كار اندازه گيري ها در ناحيه سينه صورت گرفت. اندازه گيري ها در 16 ايستگاه و در سه مقطع زماني مختلف در روز صورت گرفت. به منظور تصحيح و مقايسه شاخصWBGT با استاندارد، ميزان متابوليسم با توجه به نوع كار، درصد كار - استراحت، وضعيت سازش يافتگي و كلوي لباس آنها تعيين شد نتايج مطالعه حاكي از آن بود كه ميانگين شاخص WBGT در ايستگاههاي اندازه گيري در زمستان 1385 معادل 13.13oC بود. لازم به ذكر است باتوجه به لباس كار كارگران كه نخي مي باشد كلوي لباس آن ها 1 در نظر گرفته شد. كار متوسط و به صورت 25% استراحت و 25% كار بوده. ميانگين اختلاف شاخص WBGT از استاندارد توصيه شده سازمان جهاني ISO،ACGIH براي شاغلين قسمتهاي مختلف معدن، از حد استاندارد پايين تر بوده و هيچ گونه استرس گرمائي در كارگران وجود نداشت. ميانگين دماي تر طبيعي در اشترك سنگي جنوبي 3 بالاترين ميزان 23 و در كارگاه فلزكاري كمترين مقدار 13 بوده است. |