مقالات زمين شناسي كاربردي و محيط زيست

با توجه به افزايش جمعيت در جهان، حفظ و حراست از كيفيت آب هاي سطحي به عنوان يك مساله اصلي در جهان درآمده است. چون ايران جزو مناطق كم آب دنيا مي باشد، استفاده بهينه و جلوگيري از آلودگي آب امري لازم است. اين امر بدون داشتن اطلاعات از وضعيت كيفيت آب امكان پذير نمي باشد. در اين تحقيق بعنوان مطالعه موردي روي شبكه آب هاي سطحي تهران شاخه شمال شرقي و جنوب در دو ايستگاه در شمال شبكه و جنوب آن تعدادي از پارامترهاي فيزيكي و شمييايي مورد پايش قرار گرفته اند. باتوجه به اينكه فواصل زماني پايش از نظم خاصي پيروي نميكرد. براي تحليل و تفسير داده ها از مدل هاي سري زماني بيزي استفاده شده است. روش بيزي علاوه بر تضمين ارتباط منطقي بين متغيرها، قوانين ساده اي را براي كنترل متغيرها در نظر مي گيرد. هم چنين به كمك قوانين احتمال مي توان در مورد كميت يا مجموعه اي از كميتهاي مورد نظر استنباطهايي را فراهم نمود. در امر پيش بيني، چنين كميتهايي مي توانند مقادير آينده يك سري زماني و يا متغيرهاي موجود در فرآيندي باشند كه سري زماني را مي سازند. نتايج تحليل داده ها نشانگر برازش مناسب مدل رگرسيون پويا روي متغير مواد محلول و اكسيژن محلول در آب شبكه است و پيشبيني مطمئن آن را در پي داشت. براي اسيديته آب چند جمله اي درجه دو برازش بهتري را نشان مي دهد. در نتيجه مدل هاي بيزي را ميتوان به عنوان ابزار مناسبي در تحليل متغيرهاي كيفي آب بكار برد و از آن در پيش بيني كوتاه مدت متغيرهاي كيفي آبهاي سطحي در مديريت كنترل كيفي منابع آب استفاده كرد.