مقالات زمين شناسي كاربردي و محيط زيست

راديونوكلوئيدها اتم هايي با هسته ناپايدارند كه در نتيجه فروپاشي يا به هم پيوستن هسته ها و تابش پرتو به حالت نيمه پايدار يا پايدارتري مي رسند. پرتوهايي با انرژي بالا كه از مواد راديواكتيو ساطع و داراي دوزهاي بالايي هستند براي موجودات زنده خطري جدي محسوب ميشوند. تابش هاي حاصل از مواد راديونوكلوئيد ميتوانند از راه دستگاه تنفس، زخمهاي باز و ... وارد بدن شوند. از اين رو شناسايي پرتوزايي يك منطقه براي ساكنان آن مساله مهمي به شمار مي رود.
هدف ازاين مطالعه اندازه گيري غلظت مهمترين راديونوكلوئيدهاي تشكيل دهنده سطح خاك و رسوب در پهنه استان زنجان بوده و ميانگين دوز گاماي جذب شده توسط ساكنان منطقه بصورت آماري محاسبه شده است.
در اين پروژه تحقيقاتي از 28 ايستگاه در مناطق مختلف استان زنجان نمونه برداري و غلظت نمونه ها با استفاده از دستگاه گاما اسپكترومتري اندازه گيري شدند. غلظت مهمترين راديونوكلوئيدهاي طبيعي تشكيل دهنده در سطح خاك شامل⁴⁰K ،²³²Th ،  ²³⁸Uو راديونوكلوئيد مصنوعي ¹³⁷Cs اندازه گيري شدند، كه ميانگين آنها به ترتيب حدود 25.1 و 29.4 و 552.9 و 8.6 بكرل بر كيلوگرم (Bq/Kg) بدست آمده است. نتايج بدست آمده با استانداردهاي جهانيUNSCARE  مقايسه گرديدند و ميانگين دز موثر ساليانه هر فرد كه در استان زنجان ساكن است در حدود 91.4 مايكروسپورت در سال بدست آمده كه مقدار 73 درصد آن يعني 66.9 مايكرو سيورت در سال (Svy^-1 m) مربوط به راديونوكلوئيدهاي موجود در خاك هاي سطحي ميباشد. در اين مقاله سعي شده تا ضمن معرفي راديونوكلوئيدهاي مرتبط، پراكندگي آنها، آلودگي هاي زيست محيطي و بيماريهاي ناشي از آن بصورت اجمالي مورد بحث و بررسي قرار گيرند.