مقالات زمين شناسي كاربردي و محيط زيست

منابع آب و خاك بستر اكوسيستم ها و توليد مواد غذايي مورد نياز جامعه انساني و ساير جانداران هستند. بنابراين هر گونه بهره برداري غير اصولي و آلودگي اين دو منبع اثر خود را در كاهش توليد اراضي، كيفيت منابع آب، برهم خوردن تعادل طبيعي و نابودي منابع زيست محيطي مي گذارد. سيستم اطلاعات جغرافيايي (GIS) يكي از بهترين سيستمهايي است كه دسترسي به اطلاعات زياد، متنوع و تجزيه و تحليل آن ها را آسان تر و سريع تر مي نمايد و مديران را جهت تصميم گيري بهينه كمك ميكند. از اين سيستم در زمينه هاي متنوعي استفاده ميشود كه از جمله مي توان به پهنه بندي كيفي آب زيرزميني اشاره كرد. منطقه مورد مطالعه در شمال غربي ايران در استان زنجان و حوزه آبخيززنجانرود قرار گرفته و بنام دشت زنجان معروف است كه بصورت نوار نسبتا باريكي بطول تقريبي 80 و عرض حدود 9 كيلومتربا مساحت 710 كيلومترمربع مي باشد. با استفاده از اطلاعات فيزيكو - شيميايي آب زيرزميني 1400 حلقه چاه پيزومتري، مشاهده اي و بهره برداري موجود در دشت كيفيت آب زيرزميني در منطقه مورد مطالعه مورد بررسي قرار گرفته است. پهنهبندي كيفي بر اساس طبقه بندي شولر و پهنه بندي كشاورزي بر اساس طبقه بندي ويلكوكس انجام شده است. ابتدا با وارد كردن داده ها در محيط GIS، لايه هاي مورد نياز با روش درونيابي Kriging تهيه شد كه پس از همپوشاني مناسب لايه هاي مذكور و ويرايش به صورت نقشه هاي مجزا ترسيم گرديد. با توجه به نقشه هاي به دست آمده مي توان به راحتي وضعيت كيفي آب زيرزميني را از لحاظ شرب و كشاورزي مورد بررسي قرار داد و با به روز كردن اطلاعات، مديريت بهتري را بر روي كيفيت آب منطقه اعمال كرد و در هر زمان از وضعيت كيفي آب زيرزميني دشت مطلع شد.