مقالات همايش بين المللي چيلر و خنك كن ايران

يكي از مشكلات عمده نيروگاه هاي كشور، خوردگي لوله هاي مربوط به آبهاي برج خنك كن مي باشد. به منظوربررسي علل تخريب لوله هاي مذكور و بهبود در وضعيت كنترل شيميايي تحقيقات وسيعي به به عمل آمد. نتايج حاصله نشان داده است كه رسوب گل و لاي، بالا بودن ميزان مواد معلق آب، ايجاد سل هاي غلظتي اكسيژن، وجود باكتريهاي SRB و عدم تزريق مداوم كلر باعث بروز مشكلاتي شده كه در نهايت به زوال لوله ها انجاميده است. كلرور بالاي آب كارون باعث شده كه لوله هاي برنجي مقاومت خوردگي خوبي از خود نشان ندهند. از طرفي استفاده از ممانعت كننده هاي فسفات هم جوابگو نبوده و نياز به تركيبات موثرتري جهت دستيابي به نتايج بهتر وجود دارد. انتخاب آلياژهاي بهتر نظير كوپر و نيكل و افزودن تركيباتي نظير نمكهاي روي، فسفونات ها و مولبيدات ها به پلي فسفات از جمله تمهيداتي هستند كه در جهت نيل به اين هدف مي تواند صورت گيرد. در نهايت رعايت دستورالعمل هاي بازرسي مستمر جهت آگاهي از عملكرد بازدارنده هاي خوردگي و رسوب دهي و تنظيم شرايط ميكروبيولوژي توصيه مي شود.