مقالات همايش بين المللي انديشه هاي جهاني مولانا جلال الدين محمد بلخي

مرا حق از مي عشق آفريدست                              همان عشقم، اگر مرگم بسايد
(ديوان شمس)
نظريات عرفاني- فلسفي مولانا در مجموع، بر يك اصل استوار است و آن «وحدت وجود» است. اركان اين اصل عبارت است از: هستي و نيستي؛ عشق؛ جمع و تفريق؛ تضاد؛ انسان كامل.
بحث حاضر بر ركن عشق استوار است كه در فلسفه وحدت وجود، مبناي عرفان و تصوف شناخته آمده است. مولانا «عشق» را خميرمايه همه پيش رفت ها و بزرگ واري ها مي دانست. عين القضات همداني معتقد است كه عشق، واسطه است ميان عاشق و معشوق كه موجب پيوند مي شود.
مولانا معتقد است كه واجب الوجود، محور عشق است و جهان مدارهاي متصل و وابسته به آن.
مثنوي مولانا با عشق آغاز شده و با عشق پايان مي پذيرد.
جمع بايد كرد اجزا را به عشق                               تا شوي خوش چون سمرقند و دمشق