مقالات لجستيك و زنجيره تامين

سازمانها در سراسر جهان به دنبال تكنيك ها و روش هايي براي حفظ و توسعه مزاياي رقابتي خود هستند. برون سپاري ٣ در سالهاي اخير خود را به عنوان يكي از اين رويكردها معرفي كرده است. بعضي از شركت ها در سال هاي اخير به منظور بهبود كيفيت خدمات و محصولات، كاهش هزينه و زمان توليد، تمركز بر روي مزيتهاي اصلي رقابتي و به طور كلي افزايش اثربخشي سازمان، اقدام به برون سپاري برخي فعاليتها نموده اند و چنين به نظر مي رسد كه شركتها با برون سپاري فعاليتهاي خود به سازمانهاي تخصصي ديگر، بهتر مي توانند بر روي فعاليتهايي كه ارزش افزوده بيشتري ايجاد مي كنند، تمركز كرده و بدين طريق اثربخشي فعاليتهاي خود را به حداكثر برسانند. تحقيقات نشان مي دهد كه افزايش برون سپاري مي تواند منجر به كاهش هزينه ها شده و نياز به سرمايه گذاري در زمينه تسهيلات، تجهيزات و نيروي انساني را پايين بياورد. از سوي ديگر شواهدي نيز حاكي از اين است كه افزايش برون سپاري مي تواند نوآوري و كنترل بر روي كارها را كاهش دهد؛ بنابراين، تصميم گيري براي برون سپاري از جمله مسايلي است كه بايد كليه ملاحظات سازماني، موارد پيش نيازي و شرايط آمادگي سازمان و مراحل بكارگيري و مديريت و كنترل فرآيند در مورد آن در كانون توجه قرار گيرد. اين مقاله به مرور جامع مطالعات انجام شده در ابعاد و جنبه هاي مختلف مساله برون سپاري پرداخته و ملاحظات و نيازمنديهاي سازماني و فرآيند ها و فعاليتهاي لازم براي برون سپاري را مورد بررسي قرار مي دهد. در انتها نيز به بررسي مساله تصميم گيري در مورد برون سپاري برخي فعاليت ها در يك سازمان دولتي، به عنوان مطالعه موردي، پرداخته شده است.