مقالات مربوط به شهر الکترونیک

يکي از زمينه هاي مهم در تحقق شهر الکترونيکي راه اندازي و توسعه آموزش هاي الکترونيکي است. با نگاهي گذرا به تجربه کشورهاي مختلف در ايجاد و گسترش آموزش الکترونيکي در حوزه هاي مختلف علمي، آکادميک، تخصصي و حتي عمومي به سادگي مي توان دستاوردها و مزاياي بيشمار آن را برشمرد ليکن اين ابزار نيز مثل هر فناوري ديگر بايد به شکل مناسب و متناسب به کار گرفته شود. تجربيات محدود اجرا شده طي سالهاي اخير در ايران حاکي از برخي موفقيت ها و موارد متعددي از ناکامي ها است. قطعا هدف ما دستيابي به حداکثر مزاياي اين نوع آموزش بوده و لازم است با شناخت علل و عوامل مشکلات موجود، در جهت رفع آنها بکوشيم.
ما در اين تحقيق روشهاي متداول براي اجرا و پياده سازي آموزش هاي الکترونيکي در کشور را تحليل نموده و برخي جنبه هاي مغفول در اين روشها را شناسايي و مورد نقد قرار داده ايم. تاکيد اين مقاله بر لزوم بومي سازي شيوه هاي مختلف آموزش الکترونيکي بوده و نشان داده ايم که عدم توجه به نيازمندي هاي بومي و فرهنگي و کپي برداري صرف از الگوهاي خارجي مي تواند به شدت کارآيي و اثربخشي اين نوع آموزش را تحت تاثير قرار دهد. توليد محتواي الکترونيکي مناسب فعاليتي کاملا تخصصي بوده و لزوم بهره گيري از متخصصين آموزشي در اين فرآيند فارغ از موضوع محتواي مورد نظر امري است غير قابل انکار.