مقالات مربوط به شهر الکترونیک

ايجاد و توسعه شهر الکترونيکي امروزه شامل عوامل و شاخص هاي متعددي مي باشد. يکي از اين شاخص ها آموزش الکترونيکي مي باشد. آموزش الكترونيكي يك روش كارا براي ارايه طيف گسترده از مباحث آموزشي به شهروندان است. اگر خواهان توسعه شهر الكترونيكي باشيم، آنگاه قطعا قبول خواهيم داشت يكي از مهمترين مولفه هاي ديجيتالي شدن زندگي شهروند امروزي آموزش الكترونيك خواهد بود. در حال حاضر رايج ترين و مهمترين نوع از اين پديده جديد دانشگاه مجازي مي باشد. مزاياي بيشمار اين پديده نو در صنعت آموزش بر هيچ کس پوشيده نيست، ليكن راه اندازي و به کارگيري آن با مسايلي مواجه است كه در برخي از كشورها به خصوص كشور ما اين مسايل بيشتر به چشم مي آيد كه برخي سخت افزاري، برخي نرم افزاري و برخي فرهنگي و نيز برخي به نيروي انساني و روش مديريت آموزش مربوط مي شود. از اين رو است كه با توجه ضرورت وجود اين چنين سيستم هايي براي تحقق شهر الكترونيك در اين مقاله سعي شده به اين مشکلات و چالش ها پرداخته شود و فرض بر اين است که خواننده با آموزش الکترونيکي و ويژگيهاي آن آشنايي کامل دارد. اين مقاله با بررسي يک مطالعه موردي (اولين دانشگاه مجازي رسمي ايران) مشکلات و مسايل دانشجويان طي يک تحقيق پيمايشي مورد استخراج قرار گرفته و داده هاي گردآوري شده با استفاده از آزمونهاي آماري مورد تست و بررسي قرار گرفته است. نتايج به دست آمده نشان مي دهد که علي رغم وجود مشکلات و مسايل فني در زمينه زير ساخت ها، مسايل فرهنگي، اجتماعي و مديريتي از جمله چالش هاي پيش روي اين دانشگاه ها در ايران هستند.