مقالات مربوط به شهر الکترونیک

با توجه به تحول جامعه پسا صنعتي و تغييرات فناورانه اي که با گستره هر چه بيشتر و سرعتي هر چه فزونتر در حال اتفاق افتادن هستند مي توان پيش بيني کرد که آينده انسانيت، آينده اي شهري خواهد بود و نرخ هاي شهرنشيني به صورت فزاينده اي افزايش مي يابند تا به حدود صد در صد برسند، تصور کنيد در اين صورت ترافيک، ازدحام، انتظار در صف هاي طولاني دريافت خدمات شهري، بيمارستان ها، اشتغال و ... چه شکلي به خود خواهد گرفت. از ديد بيسياري از پژوهشگران شهرهاي الکترونيک يگانه راه حل چلش پيش رو بشر هستند. هدف اساسي چنين شهرهاي بهبود زندگي انسان ها است.
پژوهش حاضر به بررسي موانع و راهكارهاي استقرار شهر الكترونيك در ايران مي پردازد تا راه حلي بومي را براي استقرارچنين شهرهاي بيابد و براي اين منظور بر اساس مباني نظري تحقيق دو دسته متغير مستقل شامل دسته اول: دولت الكترونيك، زندگي الكترونيك، سازمان الكترونيك، زير ساختار الكترونيك و دسته دوم: موانع فني، موانع مديريتي، موانع اقتصادي، موانع فرهنگي سياسي، موانع آموزشي طراحي گرديده، ضمنا نه فرضيه نيز طراحي شده است. در اين مقاله بعد از معرفي مبناي نظري تحقيق با بهره گيري از روش تحقيق پيمايشي اكتشافي و با اجراي ميداني، داده ها از دو طريق كتابخانه اي و غير كتابخانه اي گردآوري شده است. به دنبال آن پرسشنامه اي با عنوان پرسشنامه موانع استوار شهر الكترونيك در ايران بين جامعه آماري تحقيق كه در برگيرنده خبرگان و متخصصان صاحبنظر و آشنا با موضوع شهر الكترونيك توزيع شده و پرسشنامه هاي تكميل شده با بهره گيري از فنون آماري تي استيودنت و فريدمن و با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته اند و ضمن آزمون فرضيات فوق، نتيجه گيري در قالب رتبه بندي موانع اصلي، ابعاد هر گروه از موانع به عمل آمده است. در انتها پيشنهادهايي براي غلبه بر موانع مذكور مطرح شده است. يافته هاي تحقيق حاضر نشان مي دهند که استقرا شهرداري هاي الکترونيکي گام بلندي در جهت استقرا شهرهاي الکترونيکي است.