مقالات برنامه ريزي و مديريت شهري

امروزه توجه به گردشگري روستايي در برنامه ها و طرحهاي توسعه روستايي بويژه طرحهاي محلي اهميت بسيار دارد زيرا علاوه بر فراهم آوردن امكانات اقتصادي در مناطق روستايي، نه تنها موجب تحولات جوامع روستايي مي گردد، بلكه گردشگران را در سطح مناطق توزيع و موجب كاهش بار جمعيتي گردشگران شهرهاي مجاور مي گردد. به عنوان شاهد مي توان بخش احمدآباد مشهد را در اين زمينه مورد توجه قرار داد. بخش احمد آباد يكي از بخشهاي چهارگانه شهرستان مشهد است كه از طرفي به علت نداشتن زيرساختهاي اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي با مشكل بيكاري مواجه بوده و به مرور جمعيت خود را به صورت مهاجر به سمت حاشيه شهر مشهد از دست مي دهد و از طرف ديگر به علت نزديكي آن به كلانشهر مشهد و داشتن امكانات بالقوه در زمينه هاي مختلف، در صورت برنامه ريزي و سرمايه گذاري در زمينه گردشگري نه تنها مي تواند جمعيت خود را تثبيت، كه به محلي براي گذران اوقات فراعت گردشگران و زائران شهر مشهد تبديل گردد، چرا كه صنعت توريسم، صنعتي است خدماتي كه نياز به تعداد زيادي نيروي انساني با مهارتهاي گوناگون شغلي داشته و از آن مي توان به عنوان گزينه مناسبي در جهت تثبيت جمعيت و بهبود وضع اقتصادي منطقه استفاده كرد. اين ارتباط متقابل ميان گردشگري كلان شهر مشهد با سطح منطقه مورد مطالعه به دليل همجواري، ضمن اينكه موجب تقويت ساختارهاي گردشگري در منطقه مي گردد، بهبود نسبي وضعيت گردشگري شهر مشهد را نيز به دنبال خواهد داشت. علاوه بر آن نه تنها با ايجاد اشتغال در زمينه هاي شغلي متفاوت، به كاهش تفاوتهاي درآمدي بين شهر مشهد و روستاهاي منطقه مورد مطالعه منجر مي گردد بلكه توزيع فضايي عادلانه ثروت را در سطح ناحيه موجب خواهد شد.