مقالات برنامه ريزي و مديريت شهري

هدف از بررسي اين تحقيق، شناخت پتانسيل آسيب زاي زندگي حاشيه نشيني بر نظام فرهنگي شهر مشهد است. تحقيق از نوع توصيفي- تحليلي است، روش تحقيق، روش پيمايشي و مطالعه اسنادي است. از تكنيك پرسشنامه محقق ساخته براي سنجش ديدگاهها، نظرات و رفتارهاي حاشيه نشينان و از تكنيك تحليل ثانويه در بررسي مطالعات، گزارشها و تحقيقات انجام شده در حوزه حاشيه نشيني استفاده شده است. جامعه آماري طرح دو گروه بوده است: گروه اول خانوارهايي كه در مناطق حاشيه شهر مشهد زندگي مي كنند: گروه دوم مطالعات و تحقيقات انجام شده در حوزه حاشيه نشيني و مطالعات شهري. حجم نمونه خانوارهاي حاشيه نشين بر اساس فرمول كوكران، 188 خانوار در نظر گرفته شده است. نتايج تحقيق نشان مي دهد كه وجود شرايط اقتصادي- اجتماعي نامطلوب مزمن در زندگي حاشيه نشينان، بر اساس شاخصهاي عيني نظير پايين بودن سطح درآمد و توانمندي مالي، پايين بودن ضريب اشتغال و متوسط سطح تحصيلات، وجود ناامنيهاي اجتماعي گوناگون از سرقت گرفته تا مواد مخدر و مزاحمتهاي خياباني و غيره، نگرش و الگوهاي رفتاري حاشيه نشينان را در تعامل با سازمانهاي شهري و ساير شهروندان به سمت و سويي نامطلوب سوق مي دهد. نتايج ميداني تحقيق حاضر نشان ميدهد كه 70 درصد پاسخگويان حداقل وقوع يكبار جرايم (سرقت، اعتياد، توزيع مواد مخدر و مزاحمت هاي خياباني) را مشاهده كرده اند و قريب به 50 درصد آنان دو بار و بيشتر وقوع اين جرايم را مشاهده كرده اند.