مقالات كشاورزي، محور رشد و توسعه

تالاب ها به عنوان بوم سازگان آبي، زيستگاه و ضامن بقاي گونه هاي گياهي و جانوري بي شماري از جمله پرندگان آبزي و کنار آبزي به شمار مي روند. هم چنين به دليل دارا بودن پتانسيل بالقوه اقتصادي، اجتماعي، علمي و .... منابع پرانرژي و پردرآمدي محسوب مي شوند.
از جمله اين تالاب ها تالاب فريدون کنار در استان مازندران مي باشد که هر سال زيستگاه زمستان گذراني هزاران پرنده مهاجر از عرض هاي شمالي و شرق اروپاست. اين تالاب در تابستان زمين کشاورزي و شالي کاري مي باشد و در زمستان به علت بارندگي زياد، آب از نهرها و رودخانه ها وارد اين منطقه شده و حالت غرقابي به خود مي گيرد، در نتيجه محل بسيار مناسبي براي زمستان گذراني پرندگان مهاجر مي باشد.
يکي از نگراني هاي عمده در طي سال هاي گذشته استفاده بيش از اندازه آفت کش ها به ويژه آفت کش هاي ارگانوکلره مي باشد، اين سموم چربي دوست هستند و مي توانند در سطوح بالاي زنجيره غذايي تجمع يابند در نتيجه اين ترکيبات بر روي محيط زيست، به ويژه پرندگان تالاب تاثير منفي خواهند داشت.
اگر چه همه مهره داران به سموم کلره حساس هستند اما پرندگان به طور ويژه اي اين حساسيت را نشان مي دهند. اين ترکيبات بر روي غدد درون ريز که موثر در زادآوري پرندگان مي باشد تاثير منفي داشته و باعث کاهش زادآوري، اختلال در رفتارهاي زادآوري و مراقبت هاي والديني در آنها مي شود.
در يک برنامه ريزي منطقي مديريت آفات، استفاده آگاهانه از کليه تاکتيک ها از جمله کنترل آفات به روش شيميايي، بيولوژيکي، فيزيکي و استفاده از واريته هاي مقاوم امري ضروري مي باشد و لازم است با تلفيق تاکتيک هاي مناسب، انبوهي جمعيت آفات را در چارچوب يک مبارزه تلفيقي در اکوسيستم ها کنترل کرد.