پاسخ به:مقالات كشاورزي، محور رشد و توسعه
جمعه 25 فروردین 1391 1:25 PM
نقشينه فرد محمد، اجرايي عبدالكريم، پيش بين سيامك |
همايش منطقه اي كشاورزي، محور رشد و توسعه 1387;20 خرداد، 1387(-) |
کلید واژه: ريسک، برنامه ريزي خطي، برنامه ريزي موتاد، برنامه ريزي تارگت موتاد و استان فارس |
خلاصه:
برنامه ريزي و تصميم گيري براي واحدهاي کشاورزي در شرايط عدم قطعيت صورت مي گيرد. مدل هاي برنامه ريزي ريسکي علاوه بر اينکه ميزان گرايش کشاورزان را به ريسک مورد بررسي قرار مي دهند، الگوي بهينه کشت را هم با در نظر گرفتن ريسک براي آن تعيين مي نمايند. به منظور تعيين الگوي بهينه کشت محصولات کشاورزي و باغي در استان فارس با در نظر گرفتن ريسک از الگوهاي برنامه ريزي خطي متعارف و دو الگوي ريسکي موتاد و تارگت موتاد استفاده شد. در الگوي موتاد با افزايش سطح درآمد انتظاري، ميزان حداقل شده ريسک يا تابع هدف افزايش مييابد و الگوي کشت به سمت جايگزين کردن محصولات با درآمد ناخالص بالاتر به جاي ديگر محصولات با درآمد ناخالص پايينتر حرکت ميکند. با افزايش درآمد انتظاري، پرتقال، نارنگي و ليمو که داراي درآمد ناخالص بالاتر هستند، وارد برنامه ميشوند و سطح زير کشت سيب، پنبه و هندوانه کاهش مييابد و در واقع به سمت محصولات با درآمد ناخالص بالاتر حرکت ميکند. همجنين نتايج الگوي تارگت موتاد نشان مي دهد که سطح زير کشت پنبه و هندوانه، کاهش يافته و به سمت محصولات با درآمد بالاتر رفته است. اين نشان ميدهد که محصولات مذکور، ريسکي هستند. سطح زير کشت پرتقال که يک محصول درآمدزا است افزايش يافته و سطح زير کشت نارنگي نيز افزايش يافته است. نتيجه مهم ديگري که ميتوان گرفت، اين است که در بالاترين ريسک درآمدي ممکن، نتايج ارايه شده از سوي هر سه الگوي بهينه فوق با هم برابر است. |