مقالات كاربرد فناوري هاي نوين در كشاورزي

مولکول فارمينگ، به عنوان صنعتي نوين در زيست فناوري (بيوتکنولوژي) کشاورزي به معني ايجاد گياهان تراريخته به منظور توليد پروتئين هاي خارجي و يا ديگر ترکيبات ارزشمند دارويي و درماني در گياهان مهندسي ژنتيک شده مي پردازد. بيشترين کاربرد آن در توليد آنتي بادي ها، آنتي ژن ها (توليد واكسن هاي خوراكي) و توليد بيوسوخت مي باشد. طبق آمار در حدود پنجاه داروي مهم مهندسي ژنتيک شده در مقياس تجاري در آلمان توليد مي شود که از باکتري هاي مهندسي ژنتيک شده استخراج مي شود که همچون ديگر سيستمهاي بارزکننده ژن هاي خارجي مثل مخمرها و جانوران تغيير ژنتيک شده به سمت توليد از طريق گياهان پيش رفته چرا که هم ارزان تر هستند و هم سالم تر مي باشند و در عوض به کارگيري محيط کشت هاي گرانقيمت، تنها با آب و نور خورشيد گياهاني بوجود مي آيد که مي توانند توليد کننده پروتئين هاي انساني باشند. يک مثال عيني توليد پروتئين لاکاز در ذرت مهندسي زنتيک شده مي باشد يا پروتئين شير، کازئين بتا که از گوجه فرنگي مهندسي ژنتيک شده بوجود مي آيد. به جهت استفاده خاص از گياهان موردنظر به مانند يک بيوراکتور براي پروتئين هاي خارجي، ژني که پروتئين خارجي را داراست در ژنوم گياهي موردنظر توليد مي شود و در طي مراحل بعدي رشد گياه، مواد موردنظر توليد مي گردد. همچنين اين امکان وجود دارد که گياهان بوسيله ژنهاي شاتلي (لرزنده) آلوده گردند که منجر به توليد مواد فعال مي شود. توليد پروتئين هاي ارثي شده متشکل جديد يکي از سريعترين بخشهاي در حال رشد صنعت داروسازي در دنيا با درآمدي در حدود بيست ميليارد دلار در سال مي باشد. از مولکول فارمينگ به عنوان سومين موج فراگير در عرصه بيوتكنولوژي كاربردي كشاورزي نام مي برند.