مقالات كاربرد فناوري هاي نوين در كشاورزي

کادميوم عنصر فلزي و سنگيني است که در خاک به غلظت کمي بيشتر از يک ميلي گرم در کيلوگرم يافت مي شود. اين عنصر نه تنها براي موجودات زنده ضروري نيست بلکه سميت آن 2-20 برابر بيشتر از بقيه عناصر سنگين است. ذوب فلزات، استفاده از کودها و کاربرد لجن فاضلاب ها در کشاورزي مهمترين عواملي هستند که سبب افزايش اين عنصر سنگين در خاکها کشاورزي شده است. از آنجا که کادميوم موجود در خاک براي گياه قابل استفاده مي باشد، ساير موجودات و بخصوص انسان نيز مي توانند با کادميوم آلوده شوند، لذا کادميوم در طبيعت بعنوان عاملي خطرناک براي سلامتي شناخته مي شود. چون کادميوم اثرات حادي بر سلامتي موجودات زنده دارد و چون اين عنصر براحتي توسط گياهان زارعي و علوفه اي آلوده وارد چرخه زندگي انسان و ديگر موجودات مي شود مطالعات زيادي در راستاي پاکسازي و کاهش قابليت استفاده اين عنصر در خاکها صورت گرفته تا که خطر آلودگي زنجيره غذايي بوسيله کادميوم کم شود. روش معمول براي پاکسازي و يا احياي مناطق آلوده با عناصر سنگين همانند کادميوم صورت مي گيرد اغلب شامل خاکبرداري و انتقال خاکهاي آلوده از منطقه مي باشد. روش ديگر پوشاندن منطقه آلوده با يک خاک غير قابل نفوذ و يا لايه اي از بتون مي باشد تا به اين ترتيب امکان آبشويي از خاک آلوده و آلودگي آبهاي زيرزميني توسط باران از بين رفته و از تماس ديگر موجودات به منطقه آلوده جلوگيري مي شود. يکي از روشهاي جديد احياي زمين هاي آلوده به نام گياه پالائي (Phytoremediaton) که در آن از گياه براي پاکسازي خاک، هوا و يا آب استفاده مي شود. درجه تاثير تکنولوژي احيايي زيستي هنوز در حال مطالعه مي باشد و تا حال نتايج رضايت بخشي داشته است. در گياه پالايي، گياهان مي توانند کادميوم را از خاک استخراج نموده و از طريق آوند چوبي به سمت قسمت هاي هوايي و برگ ها انتقال داده و در آنجا جمع کنند