مقالات كاربرد فناوري هاي نوين در كشاورزي

عواملي مانند گرم شدن جهاني، از بين رفتن تنوع ژنتيكي، مشكلات مربوط به آفات و بيماري هاي گياهي و تخريب خاك به عنوان تهديدي براي كشاورزي پايدار در قرن بيست و يكم شناخته شده اند. در بيشتر مناطق دنيا از جمله كشور ما مصرف افراطي مواد شيميايي براي عملكرد بالا باعث افزايش هزينه هاي توليد همراه با تخريب منابع خاكي، آبي و بيولوژيك بوده است. جدي بودن تخريب محيط زيست در اثر كاربرد روش هاي غلط موجب جلب توجه و علاقمندي متخصصين به نظام هاي زراعي سالم و با دوام از نظر اكولوژي گرديده است.
براي حل مسايل بسيار زيادي كه در توليد پايدار محصولات کشاورزي با آن روبرو مي باشيم و همچنين كاهش اثرات نامناسب زيست محيطي آنها نياز به برنامه ريزي دقيق همراه با يك رويكرد چند نظامه و همكاري جمعي است. راهبردها بايد به نحوي انتخاب گردد كه تغيير در عمليات زراعي، روش و زمان مصرف مواد شيميايي، برنامه ريزي آبياري و تخريب خاك را زيرنظر داشته باشد. حركت به طرف نگرش چند نظامه در تحقيق و توسعه بايد به طريقي برنامه ريزي شود كه حالت توصيه كلي و عمومي فعلي به دست اندركاران اجرايي، در بلندمدت به توصيه بر اساس اصول كشاورزي دقيق (PA) تبديل شود. بدين معني كه كاربرد نهاده هاي توليد بر اساس نياز سنجي دقيق محلي يا موضعي هر محصول باشد به نحوي كه پايداري موجود بهبود يابد و يا حداقل حفظ گردد. مفهوم كشاورزي دقيق با توسعه سريع فنآوري هاي پيشرفته مانند نظام مكان يابي جهاني (GPS) و دسترسي آسان و كم هزينه به آن در حال گسترش است. كشاورزي دقيق مفهوم گسترده اي دارد و موارد زيادي را در بر مي گيرد که هركدام از جنبه هاي آن به طور مستقيم و يا غير مستقيم روي محيط تاثير مي گذارد. به منظور داشتن عملكرد پايدار اقتصادي بايد تمام آنها مورد بررسي همه جانبه قرار گيرد.