مقالات كاربرد فناوري هاي نوين در كشاورزي

پيچيدگي، تنوع و حجم انبوه اطلاعات جغرافيايي از يك سو و توانايي هاي رايانه در عرصه اطلاعات از سوي ديگر، فلسفه وجودي سيستم هاي اطلاعات جغرافيايي(G.I.S)  را تبيين مي كند. از آنجا كه بخش عمده اطلاعات علوم زمين موجود در پايگاه هاي مركز اطلاعات و مدارك علمي ايران، شامل اطلاعات مكاني و تشريحي است، مناسب ورود به سيستم هاي اطلاعات جغرافيايي مي باشد و مي توان اين اطلاعات را آماده استفاده در اين سيستم ها نمود. پژوهش حاضر با اين ديدگاه و با هدف بررسي كاربرد G.I.S در تهيه نقشه تيپ هاي فرسايشي در يك حوضه آبخيز انجام شده است. از طرفي روند رو به رشد فرسايش در حوضه هاي آبخيز كشور در اشكال مختلف، برآورد و تعيين مقدار فرسايش و نيز علل افزايش و تشديد آن را در حوضه ها ضروري ساخته است. در اين راستا بوسيله سيستم اطلاعات جغرافيايي ابتدا اقدام به تهيه 11 نقشه،كاربري اراضي، اجزا اراضي، زمين شناسي، نفوذ پذيري، طبقات ارتفاعي، طبقات شيب، شبكه هيدروگرافي، منحني هاي ميزان، حساسيت به فرسايش، هوا و اقليم و نقشه زير حوضه بندي گرديد. سپس با استفاده از اين نقشه ها به همراه انجام بازديدهاي گسترده صحرايي و استفاده از ساير منابع اطلاعاتي موجود و نيز انجام آزمايشات لازم، نقشه جامع تيپ هاي فرسايشي در منطقه مورد مطالعه تهيه و اشكال، شدت و مساحت هر تيپ فرسايشي مشخص شد. منطقه مورد مطالعه با توجه به اشكال و شدت فرسايش به تعداد 9 تيپ فرسايشي تقسيم گرديد كه خصوصيات هر تيپ به تفكيك ارايه شده است. نتايج نشان داد كه گسترده ترين تيپ هاي فرسايشي در كل حوضه تيپ 6 (S2R2G2/Scch) و تيپ (S2R2G1/Scch) 7 به ترتيب با مساحت 23.4 و 12.7 كيلومتر مربع مي باشد كه مي بايست در اولويت اول كاري و انجام اقدامات حفاظتي در برابر فرسايش و هدرروي خاك قرار گيرد. نقشه مربوط به گسترش تيپ هاي فرسايشي در حوضه به همراه ساير نقشه هاي مرتبط ارايه شده است.