مقالات كاربرد فناوري هاي نوين در كشاورزي

جنبه هاي مختلفي از تاثير تنش شوري، با استفاده از نمك كلريد سديم، بر پارامترهاي رشد نظير ميزان رشد طولي گياه و توليد توده زنده، جذب عناصر معدني، رقابت يوني و ميزان تحمل شوري در دانه رست هاي يکساله كاج تهران (پينوس الداريكا)، که در گلخانه و با محلول غذايي رشد کرده بودند، مورد بررسي قرار گرفت. طرح آزمايش ها به صورت کاملا تصادفي و در شش تيمار مختلف با اضافه کردن نمک کلريد سديم در غلظت هاي 0، 25، 50، 100، 150 و 200 ميلي مولار به محلول غذايي طراحي شد (هدايت الکتريکي محلول به ترتيب 1، 3.1، 6، 10.4، 14.5 و 19.6 ميلي زيمنس بر سانتي متر بود). نتايج حاصل از اين مطالعات، كه با آناليز رگرسيون خطي همراه شد، نشان داد که با افزايش غلظت نمک به سطوح بالاتر از 50 ميلي مولار در محيط ريشه ميزان رشد طولي گياهان کاج تهران کاهش مي يابد. اين موضوع با نتايج به دست آمده از مقايسه ميانگين توده زنده کل با استفاده از آزمون «دانکن» هماهنگي دارد. نتايج حاصل از آناليز اخير همچنين نشان داد که از نظر کاهش توده زنده، برگ ها حساسيت بيشتري نسبت به ريشه و ساقه به افزايش شوري نشان مي دهند. افزايش انباشتگي سديم و کاهش پتاسيم به عنوان پيامدي از افزايش غلظت نمک تا سطح 150 ميلي مولار کلريد سديم در هر سه اندام ريشه، ساقه و برگ مشاهده شد، اما با افزايش غلظت نمک از 150 ميلي مولار به 200 ميلي مولار انباشتگي خالص سديم نيز کاهش يافت. افزايش غلظت نمک با تغييراتي در انباشتگي ساير عناصر در اندام هاي گياهي همراه بود که مي توان به افزايش غلظت منيزيم در ريشه و ساقه، افزايش کلسيم و فسفر در برگ ها و افزايش نسبي نيتروژن در هر سه اندام اشاره کرد.